هدف هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی پدیده ی بدبینی دانشجویان آموزش از راه دور، به منظور ایجاد یک چارچوب مفهومی و توسعه ی مبانی نظری آن بود. روش این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. مشارکت کنندگان در این پژوهش 18 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر تهران در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در سال تحصیلی 1396-1395 بودند. انتخاب مشارکت کنندگان بر حسب تجربه و نیز آشنایی کلی با موضوع صورت گرفت. داده ها از طریق مصاحبه، به روش هدایت کلیات و به صورت نیمه ساختاریافته، گردآوری شد و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای استقرایی در سه سطح باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. یافته ها نتایج پژوهش نشان داد که 54 نشانگر شناسایی شده در چهار بعد بدبینی نسبت به استاد، بدبینی نسبت به دانشگاه، بدبینی اجتماعی و بدبینی شخصیتی تبیین و دسته بندی شد. نتیجه گیری بدبینی تحصیلی دانشجویان یک عامل مهم و تاثیرگذار در شرکت و تکمیل دوره های آموزش از راه دور است که نیازمند شناسایی و بررسی است.

بدبینی اجتماعی بازتاب شرایط جامعه است و از عوامل اجتماعی متعدد ریشه می گیرد. سرمایه اجتماعی یکی از متغیرهای مهمی است که بر بدبینی اجتماعی اثر دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سرمایه اجتماعی و بدبینی اجتماعی بین شهروندان شهر یزد انجام شد. روش پژوهش پیمایشی بود و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 385 نفر تعیین شد و نمونه ها با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. پرسشنامه از نوع محقق ساخته بود و روایی آن به صورت محتوایی محرز شد. ضریب آلفای کرونباخ برای بدبینی اجتماعی برابر با 81/0 و برای سرمایه اجتماعی برابر با 75/0 به دست آمد که نشان دهنده مطلوبیت پایایی ابزار است. یافته های پژوهش نشان داد میانگین بدبینی اجتماعی شهروندان اندکی کمتر از حد متوسط است. این در حالی است که بدبینی اجتماعی اکثریت پاسخگویان در حد متوسط بود. بین متغیر سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (اعتماد اجتماعی، شبکه اجتماعی، هنجار اجتماعی) با بدبینی اجتماعی رابطه معکوس و معنادار وجود داشت. متغیرهای جنسیت و سن و وضعیت تاهل رابطه معناداری با بدبینی اجتماعی نداشتند. مدل معادله ساختاری، که برازش مناسب نیز داشت، نشان دهنده تاثیر معنادار و معکوس سرمایه اجتماعی بر بدبینی اجتماعی بود.

مقدمه: بدبینی سازمانی به عنوان مفهوم جدید روابط کارکنان-مدیران و به عنوان یکی از مهم ترین نگرش های کارکنان، به تازگی مورد توجه بسیاری از محققان و مدیران قرار گرفته است. اگر پرستاران به بیمارستان محل خدمت بدبین شوند، موجب مضرات بسیاری برای بیمارستان گردیده و عملکرد مطلوب آن را با مشکل مواجه می سازد. با توجه به نقش کلیدی پرستاران به عنوان منابع ارزشمند انسانی در ارایه خدمات به مردم و افزایش بدبینی سازمانی در بین آن ها، پژوهش حاضر با هدف تبیین تجارب پرستاران از بدبینی سازمانی انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی بود که در آن از رویکرد پدیدارشناسی استفاده شد. شرکت کنندگان از میان پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی استان خراسان شمالی انتخاب شدند. نمونه گیری مبتنی بر هدف بود که با 19 شرکت کننده انجام گرفت. روش جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته عمیق و روش تجزیه و تحلیل Colaizzi بود. یافته ها: یافته های مطالعه سه درون مایه اصلی شامل عوامل شناختی (عدم تکریم پرستار، بی عدالتی، ریاکاری، جو انتقاد ناپذیر، پارتی بازی، نقض قرارداد روان شناختی، عدم شایستگی مسؤولان بیمارستان)، عوامل احساسی (سیاست زدگی بیمارستان، نداشتن وجه اجتماعی، احساس بیگاری کشیدن از پرستاران) و عوامل رفتاری (عدم پیشنهاد حرفه پرستاری به دیگران، تمایل به بازنشستگی پیش از موعد، عدم تمایل به پیشرفت دیگران، انتقاد و عدم همراهی با تصمیمات مدیریت، مجاز دانستن استفاده شخصی از امکانات بیمارستان) را نشان داد. نتیجه گیری: جلوگیری از پارتی بازی، وجود عدالت سازمانی، تکریم پرستار، کاهش سیاسی کاری بیمارستان بر کاهش بدبینی سازمانی پرستاران تأثیرگذار است. از این رو، تأکید بر جنبه های عدالت رویه ای، تعاملی و مراوده ای می تواند زمینه کاهش بدبینی سازمانی پرستاران را فراهم سازد. از سوی دیگر، تکریم و احترام قایل شدن برای پرستاران تأثیر مهمی در کاهش بدبینی سازمانی آنان خواهد داشت. از این رو، می توان با تشویق پرستاران در مراسم های مختلف، زمینه کاهش بدبینی سازمانی آنان را فراهم کرد.

هدف از انجام پژوهش حاضر، واکاوی نقش مولفه های سرمایه اجتماعی بر تبیین بدبینی سازمانی به عنوان چالش رفتاری در دانشگاه های پیام نور استان گیلان می­باشد. پژوهش حاضر از حیث روش؛ کمی، با منطق قیاسی می باشد و از حیث هدف، کاربردی و توسعه ای است. جامعه آماری پژوهش، مراکز دانشگاه پیام نور در استان گیلان به تعداد23 مرکز انتخاب شدند که در مجموع تعداد منابع انسانی ( اساتید هیات علمی و کارکنان اداری) 588 نفر بوده و به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 220 نفر بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ­ها پرسشنامه پژوهشگر ­ساخته می باشد.که پرسش نامه مورد استفاده از مطالعه اکتشافی به دست آمده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش میانگین، انحراف معیار در بخش آمار توصیفی توسط نرم افزار آماری SPSS23 و در بخش آمار استنباطی از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری Smart PLS3 بهره گرفته شده است. یافته ­های پژوهش حاکی از آن است که عوامل ساختاری، مراوده ای و کارکردی سرمایه اجتماعی بر بدبینی سازمانی تأثیر گذار بوده و و آنرا تببین می کند و همچنین در بین عوامل شناسایی شده بیشترین شدت مربوط به مولفه ی مراوده ای، با میزان ضریب تأثیر 672/0- و بار عاملی 840/0 می باشد. دستاورد ویژه پژوهش حاضر نشان ­دهنده­ ی این اهم است که با ارتقای روابط و افزایش مراودات در میان کارکنان و اساتید و حمایت مدیریت از چنین ارتباطی، زمینه بروز بدبینی تا حد زیادی کاهش می یابد. بر این اساس، از حیث کاربرد، می توان ادعا نمود که با تکیه بر عناصر سه گانه سرمایه اجتماعی می شود میزان بدبینی سازمانی را در دانشگاه پیام نور استان گیلان کاهش داد. همچنین از حیث نوآوری پژوهشی داخلی با چنین مضمونی در کشور از منظر موضوعی و مکانی دیده نشده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بدبینی سازمانی، یکی از موضوعات مهم رفتاری است که بر عملکرد کارکنان و در نهایت بر کارآمدی و اثربخشی سازمان موثر می باشد. این مقاله به مفاهیم اصلی بدبینی سازمانی و رابطه آن ها با دیگر مفاهیم سازمانی می پردازد. در ابتدا، مفهوم بدبینی از نگاه رویکردهای روان شناسی و منابع اسلامی مورد بررسی قرار گرفته، سپس ضمن تعریف بدبینی سازمانی، به متغیرهای تاثیرپذیر پیامدهای بدبینی در سازمان پرداخته می شود. در ادامه مدلی در مورد عوامل تاثیرگذار و پیامدهای آن ارایه می شود. این مدل از طریق انتخاب مجموعه ای از متغیرها می تواند به درک بدبینی سازمانی کمک نماید. در نهایت، نتایج حاکی از آن است، از آن جایی که بدبینی سازمانی ویژگی ذاتی نیست، می تواند به وسیله سازمان ها مدیریت شود.

پژوهش حاضر باهدف طراحی الگوی بدبینی سازمانی مبتنی بر رویکرد داده بنیاد در دانشگاه های شهرستان کاشان انجام گرفته است. روش تحقیق آمیخته از نوع طرح متوالی اکتشافی است. در بخش کیفی از روش داده بنیاد جهت طراحی الگوی بدبینی سازمانی استفاده شد. داده های بخش کیفی پژوهش از مصاحبه با 16 نفر از اساتید و کارشناسان دانشگاه های کاشان به دست آمده است. تعداد نمونه ها در بخش کیفی با روش گلوله برفی و مبنای اتمام مصاحبه ها، قاعده اشباع نظری بوده است. جامعه آماری شامل 442 نفر هست. نمونه آماری در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران در جامعه محدود محاسبه شده که بر این اساس تعداد نمونه 206 نفرمی باشد. نمونه گیری طبقه ای تصادفی در 3 طبقه (دولتی و آزاد و پیام نور) انجام گرفته است. پژوهش مبتنی بر مدل پارادایمی اشتراوس و کوربین می باشد که شش دسته از عوامل شامل شرایط علی-پدیده مرکزی-راهبردها-پیامدها و عوامل مداخله گر و زمینه ای در ایجاد مدل نقش ایفا می کنند. بخش کمی شامل آزمون مدل کیفی می باشد. پس از بررسی روایی محتوای شاخص ها سنجش متغیرها و تأیید آن ها اقدام به تهیه پرسشنامه محقق ساخته بر اساس آن شده است. نتایج حاکی از مناسب بودن آن ها دارد یعنی شرایط علی بر پدیده مرکزی مؤثر است. پدیده ی مرکزی بر راهبردها و عوامل مداخله گر نیز بر راهبردها مؤثر است. عوامل زمینه ای بر راهبردها مؤثر است و راهبردها بر پیامدهای بدبینی سازمانی مؤثر است.

مقدمه: خیانت به همسر در نگاه اول پدیده ای فردی به نظر می رسد؛ اما با توجه به عواقب ناگوار و پیامدهای سوء آن بر نهاد خانواده، تربیت فرزندان و نیز سلامت و امنیت جامعه، از آسیبهای اجتماعی پنهان و جدی به شمار می آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، الگوهای ناسازگار اولیه، خوش بینی و بدبینی با توجیه خیانت زناشویی در افراد متاهل طراحی و اجرا شد.روش کار: در این پژوهش توصیفی تحلیلی، جامعه پژوهشی، کلیه افراد متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره استان گلستان با سابقه خیانت زناشویی در سال 1395 بودند که از این بین، 100 نمونه (50 زن و 50 مرد) به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی نئو، الگوهای ناسازگار اولیه، خوش بینی و بدبینی و توجیه خیانت زناشویی بودند. داده های جمع آوری شده به کمک روش های آماری توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار 2 Smart PLS و روش حداقل مربعات جزئی، تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: یافته های پژوهش رابطه معکوس و معناداری را بین الگوهای ناسازگار اولیه (5.344 = T و 0.612- = b) و نیز خوش بینی و بدبینی (2.273 = T و -0.195 = b) با توجیه خیانت زناشویی نشان داد. بین ویژگی های شخصیتی و توجیه خیانت زناشویی رابطه معناداری مشاهده نشد (1.781= T و 0.210- = b).نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، بیشترین ارتباط، بین الگوهای ناسازگار اولیه با توجیه خیانت وجود داشت که می توان از آن برای شناخت افراد در معرض خطر استفاده کرد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش بدبینی سازمانی در رفتارهای انحرافی کارکنان از طریق سایش اجتماعی بود. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل 320 نفر از کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن می باشند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 175 نفر به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. گردآوری داده های پژوهش از طریق پرسشنامه بدبینی سازمانی دین و همکاران (1998)، پرسشنامه سایش اجتماعی دافی و همکاران (2002) و پرسشنامه رفتارهای انحرافی کارکنان رابینسون و بنت (1995) انجام شد. جهت تعیین روایی پرسشنامه ها، از روایی صوری و محتوایی استفاده شد و برای سنجش پایایی، از طریق روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفتند که به ترتیب 920/0، 854/0 و 933/0 بدست آمد. برای تحلیل داده های به دست آمده نیز از نرم افزار آماری SPSS-22 و8. 80 Lisrel به کار گرفته شد. تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده نشان داد بدبینی سازمانی بر رفتارهای انحرافی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین تاثیر نقش میانجی سایش اجتماعی در رابطه میان بدبینی سازمانی و رفتارهای انحرافی کارکنان مورد تایید قرار گرفت. بطور کلی نتایج پژوهش حاضر با تحقیقات انجام گرفته همسو می باشد و می توان چنین برداشت کرد که در جامعه و نمونه تحت بررسی، از عوامل اثرگذار بر رفتارهای انحرافی کارکنان، توجه به بدبینی سازمانی و سایش اجتماعی است.